Wat zijn de vooruitzichten voor de energieprijzen tot 2030?

Sinds Donald Trump president is, is de dollar ten opzichte van de euro in waarde gedaald. Dat fenomeen deed zich voor ondanks een relatieve stabiliteit van de rentevoeten tussen beide zones. Het wijst op een afbrokkelend vertrouwen van buitenlandse investeerders, dat door de talrijke ommezwaaien en onvoorspelbare aankondigingen van de Amerikaanse regering is aangetast. Zelfs de recente afname van de handelsspanningen met China was niet voldoende om de dollar weer een impuls te geven.

Op middellange termijn leek de verzwakking van de dollar onvermijdelijk.
De Verenigde Staten blijven namelijk kampen met twee grote tekorten:

• een overheidstekort dat na de goedkeuring van de One Big Beautiful Bill nog zal toenemen
• een handelstekort gevoed door een sterke binnenlandse vraag, die grotendeels wordt opgevangen door invoer, maar niet kan worden opgelost door hogere invoerrechten.

De daling van de dollar is sneller en sterker dan verwacht, waarschijnlijk omdat de Amerikaanse regering daar baat bij heeft: een zwakkere dollar maakt Amerikaanse producten concurrerender, ook al blijven concessies in het kader van de handelsoorlog uit. Het is nu mogelijk dat de EUR/USD-wisselkoers weer het niveau van 2018 en 2021 bereikt, namelijk rond 1,25.

Aan Europese zijde heeft Duitsland, de economische motor van de eurozone, een versoepeling van zijn begrotingsbeleid aangekondigd nadat het zich van een aantal strenge regels heeft bevrijd. Deze ontwikkeling zou het overschot op de Europese handelsbalans kunnen verminderen en de appreciatie van de euro enigszins kunnen afremmen.

In onze laatste editie hadden we een snelle daling van de olieprijzen tot 60 USD per vat correct voorspeld, terwijl ze toen nog rond 75 USD noteerden. Deze daling is voornamelijk te verklaren door een overproductie die de markt sinds begin 2025 treft en naar verwachting tot eind 2026 zal aanhouden.

Dat onevenwicht is gelinkt aan een vertraging van de wereldwijde vraag, met name in China en de Verenigde Staten. De handelsoorlog zou echter minder intens en minder schadelijk kunnen uitvallen dan verwacht.

De OPEC+ (OPEC + Rusland en enkele andere producenten) heeft ook radicaal afstand genomen van haar beleid om het aanbod te beperken om de prijzen te ondersteunen en concentreert zich daarentegen op het heroveren van haar marktaandeel door de productie sneller op te voeren. 

Hoewel een nieuwe prijsdaling niet uitgesloten is, geven wij de voorkeur aan een scenario van stabilisatie, tussen 60 en 70 dollar per vat. Drie belangrijke redenen ondersteunen deze hypothese:

• De OPEC+ zou haar beleid om marktaandeel te heroveren kunnen voortzetten.
• Na de oorlog tussen Israël en Iran en de Amerikaanse interventie om het Iraanse nucleaire programma te vernietigen, lijkt Iran te verzwakt om een groot geopolitiek risico voor de regio te vormen, althans op korte tot middellange termijn. Met een eventueel akkoord over het Iraanse nucleaire programma zou Iran zijn ruwe olie-export op ongeveer 1,5 miljoen vaten per dag kunnen handhaven.
• Een geleidelijk herstel van de wereldwijde vraag zou de prijzen kunnen ondersteunen, ook al blijft de onderliggende trend neerwaarts door de energietransitie.

De aardgasmarkt blijft gespannen na een koude winter en een sterke vraag naar vloeibaar aardgas (LNG). De Verenigde Staten hebben hun reserves massaal aangesproken, waardoor het moeilijk wordt om de voorraden voor de zomer weer aan te vullen.

Voor het einde van het jaar wordt een stijging van de vraag verwacht. In de winter daalt de elektriciteitsproductie uit hernieuwbare energiebronnen doorgaans. Bovendien zal de groei van datacenters voor artificiële intelligentie naar verwachting het elektriciteitsverbruik en dus ook de vraag naar gas doen stijgen.

Tegen eind 2025 wordt nieuwe exportcapaciteit voor aardgas verwacht, met name in de Verenigde Staten, Qatar en Canada.

Op middellange termijn (2026-2030) zou het wereldwijde aanbod de vraag kunnen overtreffen, waardoor de prijzen zouden dalen. Dat scenario hangt echter af van de weersomstandigheden, politieke beslissingen en de ontwikkeling van de vraag in Azië.

Frankrijk zou dankzij een aanzienlijke nucleaire capaciteit de goedkoopste markt moeten blijven, ondanks de noodzaak om in de zomer een overschot aan zonne-energie op te vangen. De kortetermijnprijzen profiteren van de huidige goede beschikbaarheid van zijn nucleaire park.

Duitsland wordt geconfronteerd met een vermindering van zijn thermische productiecapaciteit, wat een probleem kan vormen als de vraag sterk stijgt. De daling van de distributietarieven zou echter ook een hoger verbruik kunnen stimuleren.

In België zullen de prijzen naar verwachting hoger liggen dan in Duitsland, als gevolg van de definitieve sluiting van 5 van de 7 kerncentrales en een grotere afhankelijkheid van gas.

Over het algemeen zullen de elektriciteitsprijzen in Europa tot eind 2026 onder druk blijven staan, vooral in de winter, als gevolg van de hoge gasprijzen, de CO2-emissierechten en de recente sluiting van kolencentrales, wat het thermische aanbod beperkt.

Tussen 2027 en 2028 wordt een sterkere prijsdaling verwacht door de daling van de gasprijzen en de komst van nieuwe windenergiecapaciteit. De invloed van de zonne-energieproductie op de elektriciteitsprijzen zou bovendien zijn hoogtepunt moeten bereiken dankzij de maatregelen die de marktspelers hebben genomen om de sterk negatieve prijzen te beperken (flexibiliteit, opslag enz.).

Vanaf 2029 kunnen verschillende factoren de prijzen weer doen stijgen: een sterkere basisvraag, stijgende koolstofprijzen en een gebrek aan regelbare capaciteit om periodes met weinig hernieuwbare energie op te vangen. De aanzienlijke ontwikkeling van kortetermijnopslag zal echter helpen om extreme dalingen te beperken.

Ten slotte blijven de gasprijzen een belangrijke factor voor de elektriciteitsprijzen en zal de markt te maken krijgen met nieuwe risico's als gevolg van een krappe gasbalans in de komende winter en de aanhoudende stijging van de CO2-kosten.

De snelle toename van de productie van hernieuwbare energie, in combinatie met een trager dan verwacht herstel van de industrie in Europa, heeft de vraag naar CO2-emissierechten sterk beperkt. Dat heeft geleid tot een prijsdaling, die we al hadden voorzien in onze prognoses van april. Dat overaanbod zal naar verwachting blijven wegen op de prijzen.

Vanaf 2026 verwachten we een verkrapping van de markt, wat een duidelijkere stijging van de CO2-prijzen zal ondersteunen. Deze ontwikkeling zal worden versterkt door de geleidelijke vermindering van de beschikbare emissierechten en door een geleidelijk herstel van de industrie, dat met name wordt gestimuleerd door de dalende rentevoeten.

Ten slotte zullen ook de scheepvaart en de luchtvaart bijdragen aan een stijging van de uitstoot, waardoor de prijzen zullen stijgen.

De toekomst van de energieprijzen wordt bepaald door een complexe combinatie van economische, geopolitieke en milieufactoren.

Op korte termijn zien we een neerwaartse druk op de olieprijzen en de CO2-emissierechten, terwijl de gasmarkt onder druk blijft staan, met een risico op grote volatiliteit deze winter.

Vanaf 2027 zouden de groei van hernieuwbare energie en technologische vooruitgang op het gebied van opslag en vraagbeheer de elektriciteitsmarkten moeten stabiliseren en de prijsvolatiliteit moeten verminderen. Tegelijkertijd zullen de wereldwijde concurrentie om vloeibaar aardgas (LNG) en de evolutie van de CO2-quota een sterke invloed blijven uitoefenen op de energiekosten in Europa.

Voor bedrijven en beleidsmakers is het essentieel om een proactieve strategie te volgen en te investeren in flexibiliteit en duurzame oplossingen. Zo kunnen ze niet alleen de huidige uitdagingen het hoofd bieden, maar ook de kansen grijpen die de energietransitie biedt.

Over kansen gesproken: houd de ontwikkelingen op de energiemarkt in de gaten en schrijf u in op onze nieuwsbrief over de energiemarkt!

^{Disclaimer 
De prognoses en bijbehorende analyses worden door ENGIE uitsluitend ter informatie verstrekt. Er wordt geen enkele verklaring of garantie gegeven in verband met deze prognoses. Ze vormen geen advies of aanbeveling van welke aard dan ook. U bent als enige verantwoordelijk voor uw eigen analyse van deze informatie en voor het gebruik dat u ervan wilt maken.
© ENGIE GLOBAL MARKETS 2025 - VIJFJAARSPRIJSVOORSPELLING}